Każdy budowany dom jednorodzinny musi spełnić szereg warunków narzuconych przez warunki zabudowy oraz możliwości samej działki, na której ma stanąć. Inwestora zaś interesuje głównie jak największa powierzchnia mieszkalna. Warto wiedzieć, co oznaczają konkretne parametry na projekcie domu.
Powierzchnia powierzchni nierówna. Na projekcie można znaleźć ich kilka. Powierzchnia całkowita oznacza ile metrów zawierają wszystkie kondygnacje, jeśli mowa o domu piętrowym. W tym wypadku znaleźć można również osobne rozliczenie, jaką powierzchnię ma każde z pięter z osobna. Użytkowa natomiast sumuje wszystkie pomieszczenia mieszkalne, a więc pokoje, gabinety, kuchnie i łazienki. Nie znajdziemy w nich informacji o metrażu spiżarki czy schowka. Te natomiast znajdziemy w parametrze powierzchni netto. Warto wiedzieć, że powierzchnia całkowita liczona jest po zewnętrznym obrysie budynku, razem ze ścianami, tynkami, balustradami i innymi.
Bardzo kontrowersyjne są poddasza. Normy obliczające ich powierzchnię są dwie. Starsza i bardziej popularna nie uwzględnia jej w całości, a uzależnia od wysokości stropu nad podłogą. Tak więc, przykładowo, powierzchnia, nad którą ściana znajduje się w wysokości mniejszej niż 1, 40 metra nie jest wliczana w ogóle w powierzchnię użytkową. Druga norma zaś nie ma takich zależności. Wybierając projekt domu, warto dowiedzieć się, według którego przepisu zostało obliczone poddasze.
Innym parametrem domu jednorodzinnego jest jego kubatura, czyli objętość. Tutaj również spotykamy kubaturę brutto czyli całkowitą, która sumuje wszystkie pomieszczenia na wszystkich kondygnacjach. Pod uwagę brane są przejścia, prześwity, wjazdy garażowe. Również w tym przypadku, kubaturę liczy się po zewnętrznej linii budynku.
Znajomość tych parametrów może w znaczący sposób pomóc w wyborze odpowiedniego projektu domu. Nie można jednak zapomnieć, że przed zakupem jakiegokolwiek schematu, trzeba zaznajomić się z warunkami zabudowy otrzymanymi przez gminę.
http://xn--bizneswiadomoci-r4c.pl/?p=66